سپردمت به همان خدا .

سپردی ام به خدا و سپردمت به خدا

برو برو که ندیدم ز تو  به غیر جفا

من ار به سنگ چنین عشق حواله میدادم

شبیه موم ، عسل می چشاند این دل را

ولی تو سنگدل آنچنان کمر بستی

که جز به قتل دل من نشد دلِ تو ، رضا

شکستن دل مردم تو را که تفریح است

فقط بگو که چرا من ؟ فقط بگو که چرا ؟

تو رفته ای و من و این سوال بی پاسخ :

تقاص تلخ کدامین گناه بود ، خدا ؟

                                                                                           "ع.شیرخانی.ابر"